Manto, Dünya'nın kabuğu ile çekirdeği arasında yer alan, gezegenin hacminin yaklaşık %84'ünü ve kütlesinin %67'sini oluşturan katmandır. Manto katmanı, aşağıdaki özelliklerle tanımlanır:
Derinlik: Yer kabuğunun altından yaklaşık 33 km derinlikten başlar ve yaklaşık 2900 km derinliğe kadar iner.
Sıcaklık: Mantonun sıcaklığı derinlikle birlikte artar. Kabukla temas ettiği üst kısımlarda yaklaşık 100 °C iken, çekirdekle temas ettiği alt kısımlarda 3700 °C'ye kadar ulaşabilir. (Manto sıcaklığı)
Basınç: Derinlikle birlikte artan basınç, mantodaki minerallerin yüksek yoğunluklu fazlarda bulunmasına neden olur.
Bileşim: Esas olarak silikat minerallerinden oluşur. Başlıca mineraller arasında olivin, piroksen ve granat bulunur. Ayrıca, demir, magnezyum, kalsiyum ve alüminyum gibi elementler de içerir. (Silikat mineralleri)
Yoğunluk: Mantonun yoğunluğu derinlikle birlikte artar. Üst mantoda yaklaşık 3.3 g/cm³ iken, alt mantoda 5.6 g/cm³'e kadar çıkabilir. (Manto yoğunluğu)
Viskozite: Manto katı olmasına rağmen, çok uzun zaman ölçeklerinde akışkan gibi davranır. Viskozitesi sıcaklık, basınç ve bileşime bağlı olarak değişir. Üst mantoda, astenosfer adı verilen ve daha düşük viskoziteye sahip bir bölge bulunur. (Astenosfer)
Konveksiyon: Mantodaki ısı transferinin ana mekanizması konveksiyondur. Sıcak malzeme yükselir, soğuk malzeme batar ve bu da manto içinde döngüsel bir hareket yaratır. Bu konveksiyon akımları, plaka tektoniği ve volkanizma gibi olayların temel itici gücüdür. (Manto konveksiyonu)
Katmanlar: Manto genellikle üst manto ve alt manto olmak üzere iki ana katmana ayrılır. Bu katmanlar arasındaki geçiş bölgesi, Mohorovičić süreksizliği olarak bilinir. (Mohorovičić%20süreksizliği)
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page